Sarı Kepliler

Başımı kaldırdım. Masamın önünde durmuştu. Bana bakıyordu. On iki, on üç yaşlarındaydı. Esmer yüzünde yaz güneşinin izleri vardı. Güneş yanığıydı.
– Ne istiyorsun yavrum?
Önce başını sokağa çevirdi. Anlaşılan söyleyeceklerini düşünüyordu.
– Benim adım Alp.
Elimi uzattım, tokalaştık.
– Benim adım da Adnan. Tanıştığımıza mutlu oldum. Sana nasıl yardım edebilirim?
– Biz yazlığa geldik. Bu kasabada bir sitede oturuyoruz. On iki arkadaşız. Duyduk ki siz şenlik hazırlıklarını yapan kişisiniz.
– Neden oturmuyorsun?
Alp oturdu. Ellerini kavuşturdu. Yine sokağa baktı.
– Evet...
Merakla bekliyordum. Ne söylecekti?