Püsküllü Deve

Sevgili çocuklar, bu öykü bir ibret öyküsü değildir. Bu öyküyü birbirinizi daha iyi tanımanız için kaleme aldım. Büyüklerin de sizi bu vesileyle daha iyi anlayacağını umuyorum. Bu öyküyü onlara da okutun.
İran Azerbaycan'ındaki serüvenimi anlata anlata bitiremem, doğrusu... Hepsini yazacak olsam... Ohooo... Ciltler dolusu kitap olurdu.
Ben şimdi size bir günümü, yani yirmi dört saatimi anlatmak istiyorum. Çünkü çocukları bıktırmak doğru olmaz.
Bu öykü Tahran'da geçiyor.
Ama bundan önce oraya neden gittiğimi anlatmalıyım.

Babam, bir süreden beri köyde işsiz kalmıştı. İş bulamayınca çaresiz, annemi ve öteki kardeşlerimi doğduğu yörede, memleketimizde bıraktı. Beni yanına aldı ve birlikte Tahran'ın yolunu tuttuk.