Parma Manastırı

Bu roman 1830 yılında bir kış günü, Paris'ten çok uzaklarda yazıldı; dolayısıyla, 1839'daki olaylarla ilgili içinde hiçbir ima yoktur.
1830'dan yıllarca önce, Fransız orduları Avrupa'da cirit atarlarken, bir tesadüf sonucu, bana piskoposluk kurulu üyesi bir papazın evinde kalacağımı gösteren bir belge verildi. Oysa İtalya'nın güzel şehri Padova'da olmuştu. Orada geçirdiğim günler uzayınca, piskoposluk kurulu üyesiyle dost olduk.
1830 yılının sonuna doğru yolum yine Padova'ya düştü. Hemen o iyi yürekli papazın evine koştum. Papaz ölmüştü, biliyordum ama, içinde hoş akşamlar geçirdiğimiz salonu bir daha görmek istiyordum. Sonradan sık sık özlemini duymuştum o akşamların. Evde papazın yeğeniyle ve yeğeninin karısıyla karşılaştım. Eski bir dost gibi karşıladılar beni. Eve birkaç kişi daha geldi, çok geç saatlere kadar oturduk. Yeğen, Petroti Gazinosu'ndan nefis bir şarap getirtti. Bizi böyle geç saatlere kadar alıkoyan, özellikle, Sanseverina Düşesi'nin başından geçenler oldu. Birisi bu konuya değinince, yeğen de benim için baştan sona anlattı.