Martin Eden

Genç adam, şapkasını çıkarmış, anahtarıyla kilidi açmaya çalışan adamı izliyordu. Sonunda kilit açıldı ve önündeki adamı izleyerek odaya girdi. Kaba ve üzerine denizin kokusu sinmiş elbiseleriyle, bulundukları odaya hiç de uyumlu değildi. Elinde şapkası, ayakta bir an ne yapacağını bilmeden durdu. Diğer adam şapkayı ondan aldı ve başka bir kapıyı açarak, işaretle kendisini takip etmesini istedi.
Genç adam, kendine has yürüyüşü ile sallanarak diğer adamı izlemeye başladı. Geçtikleri geniş odalar onun sallantılı yürüyüşü için çok dar göründü gözlerine. Geniş omuzlarıyla, bir kapıya çarpacak ya da odaların değişik yerlerine serpiştirilmiş süs eşyalarını devirecek diye ödü kopuyor, her adımıyla biraz daha terliyordu. İçinde yükselen panik havasını yatıştırmaya çalışırken az kalsın kütüphane rafını deviriyordu ki, ürkmüş bir at gibi geriye sıçradı. Önünde rahat adımlarla yürüyen arkadaşını, kendi kaba yürüyüşü ile izlerken durdu ve ter içinde kalmış yüzünü mendiliyle sildi.