Madam Bovary

Etüt yapıyorduk. Müdür Bey arkasında bir hademeyle içeri girdi. Hademenin kılığı hiç de düzgün değildi; marangozdan yeni çıkmış bir masa taşıyordu. Kestirmekte olanlar toparlandı, herkes kendine çekidüzen verdi. Yüzleri biraz korkmuş, biraz şaşkın bir ifadeye bürünmüş öğrencilerin hepsi ayağa kalktı.
Eliyle oturun der gibi bir işaret yapan müdür etüd hocamıza döndü, hafif bir ses tonu ile:
– Monsieur Roger, size yeni bir öğrenci getirdim, dedi, beşinci sınıfa gidiyor. Terbiyesi, çalışması hoşa giderse, yaşına uygun olan üst sınıflara geçecek. Yoksa, alt sınıflara gönderilecek.
Müdür konuşurken yeni öğrenci köşede, kapının ardındaydı. Zoraki seçilebiliyordu. On beş yaşlarındaydı. Köylü bir ailenin çocuğu olduğu ilk bakışta anlaşılıyordu. Boyu hepimizden daha uzundu. Dümdüz kesilen, bir kısmı alnına sarkan saçları, utangaç bir hali vardı. Akıllı ve efendi olduğu her halinden belli olan bu köy çocuğuna acıdım. Siyah düğmeli, çuhadan yapılmış yeşil elbisesi koltuk altlarını sıkıyor, yeni misafirimizi sanki rahatsız ediyordu.