Kırlangıç

Ahmet kuşkucu bir çocuktu. Her şeyden kuşku duyardı. Onun bir olayı yorumlaması zaman alırdı. Çünkü gerçeğin ne olduğuna karar vermesi güçtü. Ahmet neden böyleydi? Her çocuk gibi gülüp geçemiyordu. Bu huy ona kimden kalmıştı.
Ahmet, bir sabah okulun yolunu tuttu. Evleri deniz kıyısı boyunca uzayan yolun üzerindeydi. Aşağı yukarı, evden okula yürüyerek gitmesi on beş dakikasını alırdı.
Elinde çantası, yeni ütülü pantolonu ve siyah önlüğü üzerinde, ağır ağır yürüyordu. Derken başına bir şeyin değip kaçtığını hissetti. Başını kaldırdı. Bu bir kırlangıçtı. Sanki Ahmet'e bir şey söylemek istiyordu.