Kanatsız Kuşlar

Macit on iki yaşındaydı. O güne dek sadece köyün bağlı olduğu ilçe ile kent merkezine gitmişti. İstanbul'a ilk kez gidiyordu. Onun için yol boyunca, uyumak bir yana, gözlerini bile kırpmıyordu. Her şeyi banda kaydetmesi istenmiş bir kamera gibiydi.
Arkadaşı Nazım'ın dediği gibi tren yolculuğu çok keyifliydi. Tekerleklerin raylarda çıkardığı sesler, çeşitli müzik aletlerinden yayılan notalardan farksızdı. Acaba makinist mi olsaydı? Böylece bu tıkırtılar hemen hemen her gün kulaklarını ziyaret ederdi.