Güzel Annem

Özgür, elindeki mendil sepetini yere bıraktı. "Mendil var, mendil!" diye bağırmaya başladı.
Yanından geçen insanlar mendillerine bakmıyordu. Daha kalabalık sokaklara gitmeliydi. Oralarda çok müşteri olurdu. Soğuktan elleri, yüzü morarmıştı. Hele ayakları buz gibiydi. Ama yüreği sımsıcaktı.