Dağ Keçisi Çevik

Serin bir yaz sabahıydı. Güneş henüz doğmamıştı. Dağ keçisi Çevik, sabahın bu erken saatinde yuvasından çıkmış, Sarıkaya'nın tepesine doğru hızlı hızlı yürüyordu.
Orman henüz sabah uykusunu uyuyordu. Serin bir sabah rüzgârı doğudan batıya doğru esiyor, uzaklardan kır çiçeklerinin kokularını getiriyordu...
Tavşanlar, kırlardan yeni yeni geliyorlar, kuytu yuvalarına çekiliyorlardı. Dağ keçisinin anne babası da uyanmamıştı.