Canoğlan

Bir varmış, bir yokmuş. Düşünenler az, düşünmeyenler, aklını yormayanlar çokmuş. Düşünen bulmuş, düşünmeyenler yok olmuş. İşte bu zamanda köylerden birinde bir ana bir de küçük oğlu yaşarmış. Oğlan olmasına oğlanmış ama hep susan, hep bakan oğlan değilmiş. Kara gözleri her şeyi görür, güzel aklı her şeyi düşünürmüş. İnci gibi sözleri dizer, her şeyi bir bir sorar öğrenirmiş.