Budala - I

Kasım ayının sonlarında, karların eridiği bir günde, sabah saat dokuza doğru, Petersburg–Varşova treni olanca hızıyla Petersburg'a yaklaşıyordu. Yağmur ve sis yüzünden ortalık güçlükle seçilebiliyordu; vagonun penceresinden, yolun on adım ötesinde , sağlı sollu herhangi bir şeyi görebilmek güçtü. Yolcuların arasında Rusya dışında yaşayıp da, dönenler azımsanmayacak kadar çoktu. Bunların çoğu üçüncü mevki vagonlarda bulunuyordu. Hele ikinci sınıf işadamları vardı ki, bunlar Rusya'nın çeşitli yerlerinden gelmişlerdi. Yüzlerine ve hallerine dikkatlice bakıldığı zaman yorgun ve bitkin oldukları hemen anlaşılıyordu. Üstelik üşümüşlerdi de. Gözkapaklarına zoraki hâkim olabilen bu solgun benizli insanlar yatacak bir yer arıyorlardı.
Üçüncü mevki vagonlardan birinde, tam pencerenin önünde, şafak söktüğünden beri iki yolcu karşı karşıya duruyordu. İkisi de genç, ikisi de hemen hemen eşyasızdı. İkisinin de giyinişleri sade, yüzleri oldukça ilgi çekiciydi ve birbirleriyle konuşmak için oldukça istekli görünüyorlardı. Şu dakikada ikisi de birbirlerinin nasıl bir özellik taşıdığını bilmiş olsalardı, rastlantının, kendilerini Petersburg-Varşova treninin üçüncü mevki vagonunda, böyle tuhaf bir şekilde karşı karşıya getirmesine şaşıp kalırlardı. Biri kısa boylu, yirmi yedi yaşlarında, siyaha yakın koyu renkli, kıvırcık saçlıydı; küçük kurşuni, ama ateşli gözleri vardı. Burnu geniş ve yayvan, elmacık kemikleri çıkıktı, ince dudakları durmadan arsız, alaycı, hatta öfkeli bir gülümseme ile kıvrılıyordu.