Bir Aşk Sayfası

Maviyi andıran bir fanusun içinde bir kandil yanıyordu. Şöminenin üstündeki kitabın gölgesi, odanın neredeyse yarısını karanlık bırakıyordu. Bu, geridonla şezlongu yalayıp geçen kadife perdelerin kalın katmerlerini dolduran, iki pencere arasına yerleştirilmiş pelesenkten gardrobun aynasını mavi renge boyayan dingin bir ışıktı. Halının, perdelerin ve mobilyanın mavi rengi, odanın zarif düzeniyle bir uyum oluşturuyor, bu ilerleyen saatlerde geceyi, bir bulut şefkati ve yumuşaklığı sarmalıyordu. Pencerelerin tam karşısındaki gölge tarafta ise kadife perdeli karyola vardı. Karyola, çarşaflarının soluk beyazlığı ile neredeyse siyah bir yığın oluşturuyordu. Helene ellerini birleştirmiş, o sakin anaç ve dul hali ile yavaş yavaş nefes alıp veriyordu.
Ortalıkta derin bir sessizlik hâkimdi. Sokaklarda in cin top oynuyordu. Saatin, gecenin yarısını gösterdiği bu dakikalarda Trocadero'nun bu yüksek kısımlarında, yalnızca Paris'in uzaklardan gelen gürültüsü duyuluyordu. Helene o kadar yavaş soluyordu ki, ilk kez gören birisi onun ölmüş olduğunu sanabilirdi. Kendinden geçmiş, dünyadan kopmuş bir hâldeydi.