Ayın Arka Yüzü

Pazartesi gününün ilk dersiydi.
Çocukların çoğu uykularını alamamıştı.
Yüzleri, tutulmuş ay gibi bulutluydu.
Cepleri, çantaları, çantalarında kalem kutuları, defterlerinin ve kitaplarının arası silme ay ışığı doluydu.
İlk kez görmüşlerdi ay tutulmasını.
Gece yarısına kadar izlemişler, sabaha kadar hayal kurmuşlar, uykusuz kalmışlardı.
Sabaha karşı uyku bastırdığında da tutulan ay rüyalarına girmişti...
Döne döne yükselen, büyüyen ay tam 23.30'da kararmaya başlamıştı. Önce tıpkı bir lamba gibi ışığını kısmıştı.